H εταιρεία Κυριακόπουλου αισχρουργεί στην Μήλο…
((Ωδή στην αισχροκέρδεια)
1987….
Το καλοκαίρι που σβήνουν από καύσωνα. (τι ξεφτίλας μνήμη)
πάνω από 90 άτομα στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις
και γίναμε -διεθνώς- ρεζίλι με την παράγκα των νοσοκομείων
μας σε εκείνη την κρίση,
(ειδικά οι συγγενείς των ασθενών με τις βεντάλιες που πάσχιζαν να ανακουφίσουν τους ανθρώπους τους από τη ζέστη… στη χώρα του Ασκληπιού και του Ιπποκράτη, του Διοσκουρίδη και τόσων άλλων….)
…………………
1987, καλοκαίρι…
Με μυρωδιά σκανδάλων-το μόνο που παράγει η ελληνική πολιτική.
Πριν από
είκοσι δύο χρόνια.
Ακριβώς.
Που πέρασαν αέρας….
Όπως οφείλουν τα χρόνια στους θνητούς.
Και μια παρέα ανθρώπων δικών
βρισκόμαστε στην άγνωστη –
στο ευρύ τουριστικό ρεύμα
Μήλο….
Αξιοποιώντας πληροφορίες
ταξιδευτών…
Βορειοευρωπαίων.
……………………
Χωρίς ακόμη-λόγω νεότητας-
να εκτιμούμε
το αρχέγονο στους τόπους και την ερημία….
Χωρίς να γνωρίζουμε πως θα κολυμπήσουμε σε έναν Παράδεισο
με σπηλιές και νερά κρυστάλλινα
που ο βιομήχανος
Κυριακόπουλος
(διατελέσας και πρόεδρος του ΣΕΒ)
και πρόεδρος της Λυρικής Σκηνής
(τι υποκρισία…)
θα στερούσε αυτά τα χρόνια
από την ντόπια και την πλανητική
ανθρωπότητα που θέλει να ταξιδεύει και να δραπετεύει
απ’ τα αστικά τοπία και τα τσιμέντα
προκαλώντας οφθαλμολογικά και αναπνευστικά
προβλήματα
στους ανυποψίαστους λουόμενους
που θα την επισκεφθούν
αποδεικνύοντας
γιατί έκανε τόσα λεφτά…
Γιατί μόνον αν είσαι αδίστακτος κάνεις τόσα λεφτά…
Είχες δίκιο Έλσα μου…
……………………..
Στη Μήλο του 1987
οι επιφυλακτικοί κάτοικοί της
στον ξένο
ακόμη
δεν καταγίνονταν με τον τουρισμό
(δεν υπήρχαν πχ. δωμάτια- τα υπόγεια στα σπίτια τους τα είχαν διαμορφώσει σε καταλύματα)
και ήταν εργαζόμενοι στις εξορύξεις των σπάνιου ορυκτού πλούτου του νησιού,
στο οποίο οφείλεται και η ιδιαίτερη ομορφιά των παραλιών του και του ίδιου,
αλλά και στις υπόλοιπες δραστηριότητες των Ελλήνων νησιωτών…
Κι εμείς δεν ξέραμε…
πως θα βλέπαμε και θα ζούσαμε
ένα νησί με σπάνια γεωλογική ομορφιά και ιστορία
που τα χρόνια του 21ου αιώνα
θα καταστρεφόταν…
1. Από τον τουρισμό του κέρδους
και τους παράγοντες που τον υπηρετούν-θεσμικοί-πολιτικοί-
ντόπιοι κομματάρχες
2. Από βιομηχάνους και άλλους
που δεν φροντίζουν
τα σκουπίδια και τα απόβλητά τους.
Που δεν σέβονται το Περιβάλλον
για να κονομάνε
κι οι αγωγοί τους ξερνάνε στα γαλάζια νερά
τη θολούρα
της αρρώστιας.
……………….
Μια μέρα λοιπόν,
πριν η νεότητα μας στραπατσαριστεί
σε μια κρεμασμένη εφημερίδα στο περίπτερο
για την Ελλάδα-Μπανανία με τους 90 νεκρούς (που σε πληγώνει βαριά και χωρίς να ταξιδέψεις ποιητή)
ένας ταξιτζής από τους λίγους του νησιού
μας οδηγεί
στην καλύτερή του παραλία όπως εκτιμά
– έναν Παράδεισο όπως τον ονοματίζει -άγνωστο ακόμη-με δύσκολη πρόσβαση, αλλά όχι κοπιαστική.
Μας λέει
ενθουσιασμένος
ότι τον μηλιώτικο Παράδεισο τον λένε Τσιγκράδο
και στη διαδρομή κάποιοι δικοί τον αμφισβητούν
γιατί έχουν επισκεφθεί Λευκάδα και Ζάκυνθο και δεν πιστεύουν πως υπάρχει παραλία στα βραχοκυκλαδονήσια που να ξεπερνά τις ιόνιες
και γελάμε και ξαφνικά σταματάμε
έχουμε φτάσει σε έναν τόπο
τοπίο ερήμου
ή σεληνιακό
με βουνά ενός ορυκτού
που ονομάζεται περλίτης
και στο νησί υπάρχει άφθονο και η εξόρυξή του
χρόνια
αλλά όχι βιομηχανική και
βίαιη
προς το Περιβάλλον με αποτέλεσμα απ’
αυτό να έχουν διαμορφωθεί παραλίες
με αυτήν την άμμο που θυμίζει νησιά του Γκωγκέν…
Ένα υλικό της φύσης που ανεπεξέργαστο και δίχως
την κατάληξή του
σε απόβλητο δεν προκαλεί ουδέν στην υγεία του ανθρώπου
και της φύσης που φιλοξενεί….
Ο ταξιτζής κατεβαίνει και μας προτρέπει να προχωρήσουμε και βρισκόμαστε ενώπιον μιας παραλίας ενεοί από την τόση ομορφιά….
που όμοιά της δεν είχαν δει ούτε κι οι δικοί στο Ιόνιο….
(στην οποία κατέβαινες τσουλήθρα
στην λευκή άμμο κι η ταλαιπωρία ήταν
μόνο στην επιστροφή που βούλιαζαν τα πόδια σου)
Μια
”Γαλάζια λίμνη”’ή ”Η παραλία”-
ό,τι
έχει βγεί στο σελιλόιντ
για εξωτική φύση στη θάλασσα…
Μια παραλία που ακόμη
χρόνο με τον χρόνο
δεν τη μίκραινε
η συνεχής εξόρυξη της εταιρείας Κυριακόπουλου
και το χειρότερο η απόθεση των αποβλήτων του βιομηχανικού του κολοσσού
στη θάλασσα δεν προκαλούσε πνευμονική ίνωση και
δεκάδες οφθαλμολογικά περιστατικά σε επισκέπτες-λουόμενους τα τελευταία χρόνια
που ξεκινούν από τσούξιμο στα μάτια π’ όσο τα τρίβεις ο περλίτης σχεδόν τα χαράζει (το απόβλητο περλίτης- σκέτο γυαλί τραυματίζει το μάτι σοβαρά και πρέπει άμεσα να αφαιρεθεί !!!)
………………
Περιστατικά που συνεχίζονται παρά τη διάσταση
που έχει πάρει το θέμα
όπως διαπίστωσε ο Αλήτις
το 2009, μόλις πριν από λίγες μέρες
(στο κέντρο υγείας υπήρχαν άφθονα
περιστατικά
τα οποία σημειώθηκαν και στον υπέροχο Προβατά αφού
απ’ τον άνεμο
τα απόβλητα της εταιρείας Κυριακόπουλου έχουν ρημάξει όλες τις νότιες παραλίες)
όπου
ξαναεπισκέφθηκε μια άλλη Μήλο
(-οικισμένη-με καταπατημένες περιοχές ενώ ανακηρυσσόμενες Νατούρα-με Κυριακόπουλους και περλίτες
με ακρίβεια αδικαιολόγητη-
2,80 ευρώ-το γάλα
με σκουπίδια-κλπ, κλπ)
…………………………
Ο Αλήτις σας παραπέμπει
στο Διαδίκτυο όπου
εφημερίδες (Πρώτο Θέμα) μπλοκ και σάιτ (τους αξίζουν μπράβο για την ευαισθησία)
αφιερώνουν πολλές σελίδες για το Τσιγκράδο….
και την καταστροφή του.
Θα διαπιστώσετε
για ακόμη μια φορά
πόσο σάπιο είναι το κράτος στην Ελλάδα
(πουλημένες υπηρεσίες- νομαρχίες-πρόστιμα που δεν αποδίδονται-αδηφάγες εταιρείες-λαδωμένοι ντόπιοι κομματάρχες και άλλοι θεσμικοί
σε αγαστή συνεργασία-)
κι αδιάφοροι πολίτες και ντόπιοι
που δεν καταλαβαίνουν
πως αν η ομορφιά των ελληνικών νησιών
χαθεί
δεν θα πάταει το πόδι του κανείς
και κυρίως ο ξένος ταξιδιώτης.
…………..
Ελληναριά…
πολιτικοί και πολίτες
τα νησιά μας σιγά σιγά
μεταμορφώνονται σε αστικά τοπία
και αντιμετωπίζονται ως κέρδος πρόσκαιρο
και κάποιοι σώφρονες άνθρωποι σας έχουν χτυπήσει
ήδη καμπανάκι στην απληστία σας
αλλά δεν ακούγονται….
Θα τους ακούσετε;
Ή θα βλέπουμε τη σπάνια φύση των ελληνικών νησιών
και τα ίδια στις εγκυκλοπαίδειες;
πηγή: Αλήτις 13.7.2009, http://alitispress.blogspot.com/2009/07/h.html.
