Ανοιχτή επιστολή στον πρωθυπουργό

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΑΓΩΓΟ
«ΜΠΟΥΡΓΚΑΣ – ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ»

 

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ,
ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ, και
ΤΟΥΣ ΑΡΧΗΓΟΥΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ

 

Δυόμιση περίπου χρόνια μετά από την υπογραφή της συμφωνίας για την κατασκευή του αγωγού «Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη», οι διαδικασίες που ακολουθήθηκαν και τα στοιχεία που προκύπτουν, φαίνονται να επιβεβαιώνουν τις αρχικές επιφυλάξεις, ανησυχίες και αγωνίες μας για τις επιπτώσεις του έργου στον τόπο και στις ζωές μας.

Η «επιλογή» του «έργου», όχι μόνο παρέκαμψε την ιστορική, πολιτική, κοινωνική και πολιτιστική ταυτότητα των πολιτών της περιοχής μας, και τους αγώνες τους για αναπτυξιακές επιλογές που δεν θα παραχαράσσουν την φυσιογνωμία, το κάλλος, τον πλούτο, την ποικιλία, τις αρετές του τόπου τους, αλλά και, αγνόησε, την απόφαση και την θέλησή τους να καθορίζουν οι ίδιοι την πορεία της ζωής και του τόπου τους. Το «έργο» όχι μόνον δεν αποτέλεσε επιλογή που προκύπτει από διάλογο, εξέταση, αξιολόγηση, πολιτική στάθμιση, κοινωνική συναίνεση, αλλά μάλλον, επιβολή, και στην ουσία, τιμωρία των πολιτών της Θράκης, αφού οι αγώνες τους ενάντια στα χρυσωρυχεία ανταμείφτηκαν μ’ αυτήν την νέου τύπου, και μεγαλύτερη σε μέγεθος και έκταση, απειλή και βαρβαρότητα.

Οι διεργασίες που ακολούθησαν αυτήν την «επιλογή», οι κατ’ επίφασιν διαβουλεύσεις, η εκχώρηση συλλογικών δημοκρατικών κατακτήσεων σε εκπροσώπους ιδιωτικών μεγαλοεπιχειρηματικών συμφερόντων, οι επίμονες αρνήσεις για έρευνα και διάλογο, οι αδυναμίες των τοπικών αλλά και εθνικών μηχανισμών να διαμορφώσουν ένα πλαίσιο ελέγχου και προσανατολισμού, μάλλον, μεγιστοποιούν τις αρνητικές παραμέτρους του έργου, αφού:

Α) σε εθνικό επίπεδο: η περιοχή μας, όχι μόνον δεν ξεφεύγει από το καθεστώς της επί δεκαετιών αμφισβητούμενης ζώνης, αλλά, μπαίνει στο «σκόπευτρο» των μεγάλων δυνάμεων, γίνεται μέρος των έριδων, των διενέξεων, του ανταγωνισμού και των εν δυνάμει συγκρούσεών τους.

Β) σε αναπτυξιακό επίπεδο: η περιοχή μας, που συνολικά, με τους ανθρώπους, το τοπίο, την φύση και την κοινωνία της, αποτέλεσε για δεκαετίες το δικό μας ψυχροπολεμικό «τείχος», παραμένει όπως και τότε, «υπό κηδεμονία», χωρίς δυνατότητες (γεω)οικονομικής και (γεω)πολιτισμικής ολοκλήρωσης, παράγοντες, που εκτός των άλλων, αποτελούν, μαζί με την γεωστρατηγική (πολιτικά, εξοπλιστικά κλπ), τους πιο σημαντικούς συντελεστές στο παγκόσμιο γεωπολιτικό γίγνεσθαι.

Γ) στο οικονομικό επίπεδο: η περιοχή μας, όχι μόνον δεν ξεφεύγει από το καθεστώς της υπανάπτυξης, αλλά, θα γνωρίσει περαιτέρω υποβάθμιση και μαρασμό, αφού οι λιγοστές θέσεις εργασίας που θα προκύψουν και τα αμφιβόλου ύψους και κατανομής οικονομικά ανταλλάγματα, δεν μπορούν να καλύψουν τους νέου τύπου πρόσφυγες (αλιείς, κλπ), τα οικονομικά ελλείμματα που θα προκύψουν στις συμπληρωματικές-παράπλευρες στην αλιεία και την θάλασσα δραστηριότητες όπως και στους αγροτικούς αναπροσανατολισμούς, και τις υποβαθμίσεις (λόγω των ενδεχομένων και εν δυνάμει ατυχημάτων) στον τουρισμό και τους προσανατολισμούς του (θαλάσσιου – παραθαλάσσιου-ενδοχώρας).

Δ) στο κοινωνικό επίπεδο: η περιοχή μας όχι μόνον δεν ξεφεύγει από ένα καθεστώς που επέβαλλε στην πλειοψηφία των κατοίκων της να διασκορπιστούν ως μετανάστες στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, αλλά, θα συρρικνωθεί περαιτέρω κοινωνικά, λόγω των αναπτυξιακών και οικονομικών δυσκολιών και της υποβάθμισης των φυσικών και αστικών της τοπίων.

Ε) στο περιβαλλοντικό επίπεδο: η περιοχή μας, όχι μόνον δεν διασφαλίζεται-διασώζεται ως μια από τις ελάχιστα εναπομείνασες περιοχές με μικρές επιβαρύνσεις (κατάλοιπα του προηγούμενου αναπτυξιακού μοντέλου) και μεγάλη φυσική ομορφιά, αλλά κινδυνεύει να χάσει ό,τι διατήρησε ως «προίκα» για αιώνες με πόνο, κόπο και ανθρώπινες ζωές. Κι αυτό, σε μια περίοδο, που σε παγκόσμιο επίπεδο υπάρχει συνειδητοποίηση ότι είναι μικρός ο κύκλος ζωής πετρελαίου, και γίνονται επιλογές απεξάρτησης σε πολλές χώρες. Και χωρίς φυσικά να παραγνωρίζουμε το ό,τι οι μηχανισμοί πολιτικής προστασίας στην χώρα μας δεν κατάφεραν να αντιμετωπίσουν επιτυχώς προβλήματα μικρότερης εμβέλειας σε σχέση με τα προβλήματα που μπορούν να επέλθουν από την λειτουργία του αγωγού.

ΣΤ) στο πολιτιστικό επίπεδο: η περιοχή μας, κινδυνεύει να αλλοιωθεί ως προς τις βασικές οικονομικές και κοινωνικές συνιστώσες της (αλιεία, αγροτικές δραστηριότητες, τουρισμός κλπ), που, όμως, δεν υπήρξαν μόνο μηχανισμοί επιβίωσης, αλλά και υποστρώματα για την διαμόρφωση των αξιών και των τρόπων, των εκδηλώσεων και των εκφράσεων της τεράστιας σε μέγεθος και πλούτο θρακικής πολιτιστικής παράδοσης.

 

Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες,

προκύπτει ότι ο πετρελαιαγωγός θα επηρεάσει αρνητικά το σύνολο της ζωής της περιοχής μας και θα καθορίσει δυσμενέστατα

το μέλλον της.

Κι επειδή η προσέγγισή μας

δεν μπορεί να περιορίζεται (όπως επιχειρείται) σε κάποιες επί μέρους μελέτες ή αναλύσεις

 ΑΞΙΩΝΟΥΜΕ

 ΤΗΝ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΑΚΥΡΩΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ

 Αλεξανδρούπολη 17 Νοεμβρίου 2009

 Για την

Πρωτοβουλία Πολιτών