Υλικό μνήμης και Ιστορίας για τον Γρηγόρη Λαμπράκη
Μαΐου 21, 2008
Το βράδυ της 22ας Μαΐου του 1963 ο Γρηγόρης Λαμπράκης πέφτει χτυπημένος ,στη διασταύρωση των οδών Βενιζέλου και Ερμού στη Θεσσαλονίκη, έξω από την αίθουσα του Δημοκρατικού Συνδικαλιστικού Κινήματος, όπου σε κλίμα πρωτόγνωρης τρομοκρατίας εκφώνησε την τελευταία του ομιλία σε συγκέντρωση φίλων και μελών της επιτροπής για την Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη. Καθώς ο Λαμπράκης αποχωρούσε πεζός από τον χώρο της συγκέντρωσης, οι δολοφόνοι βγήκαν μέσα από το πλήθος των αστυνομικών και έπεσαν επάνω του με ένα τρίκυκλο που οδηγούσε ο παρακρατικός Σπύρος Γκοτζαμάνης. Ο επιβαίνων στο τρίκυκλο, παρακρατικός επίσης, Εμμανουήλ Εμμανουηλίδης, με ένα σιδερένιο λοστάρι καταφέρει θανάσιμο χτύπημα στο κεφάλι του ανυπεράσπιστου βουλευτή. Ο γιατρός, αθλητής, βουλευτής και αγωνιστής της Δημοκρατίας και της Ειρήνης Γρηγόρης Λαμπράκης, παλεύει με τον θάνατο 5 μέρες και στις 28 Μαΐου καταλήγει. Με την στάση ζωής και το θάνατό του το “γελαστό παιδί” της Ελλάδας περνάει στην Ιστορία και γίνεται σύμβολο και παράδειγμα προς μίμηση για τις επόμενες γενιές. Στην κηδεία που ακολουθεί,χιλιάδες άνθρωποι συνοδεύουν τη σορό του Λαμπράκη, φωνάζοντας «Ο Λαμπράκης ζει».
Ο Μίκης Θεοδωράκης θα γράψει στην εφημερίδα “Αθηναϊκή”: «Χάνοντας τον Λαμπράκη, κερδίσαμε χιλιάδες νέους Λαμπράκηδες, χιλιάδες ήλιους που θα θερμαίνουν και θα φωτίζουν τη μνήμη του»
Δεν έχω σκοπό να γράψω ένα ακόμα κείμενο για την ζωή, την δράση και την δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη. Υπάρχουν στο διαδίκτυο πολλά και καλά αφιερώματα για το θέμα αυτό. Ακολουθεί μια ενδεικτική λίστα με σχετικές σελίδες που αξίζει να διαβάσουμε:
- “Ριζοσπάστης” (11 Μάη 2003):Γιώργος Πετρόπουλος- «Στα 40 χρόνια από την πρώτη Μαραθώνια πορεία»
- “Ριζοσπάστης” (18 Μάη 2003):Νίκος Τσακανίκας- «Στα 40 χρόνια από τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη»
- Arcadia: πολυσέλιδο αφιέρωμα «Γρηγόρης Λαμπράκης -Ο φιλειρηνιστής και αγωνιστής της Αριστεράς»
- Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων: πολυσέλιδο αφιέρωμα του Σπύρου Κουζινόπουλου για την “Υπόθεση Λαμπράκη”
- Σπύρου Σεραφείμ (Πολύ χαμηλές πτήσεις): «Υπόθεση Λαμπράκη.44 χρόνια μετά»
- “Οργή Λαού”: “Η δολοφονία του Λαμπράκη”
- “Αν ξαναγεννιόμουν”: «Λαμπράκης Γρηγόρης… ο “μοναχικός” μαραθωνοδρόμος της Ειρήνης»
- Νίκος Σαραντάκος (σελίδες Ιστορίας): πολύτιμο φωτογραφικό (και όχι μόνο) «υλικό για την Μαραθώνια πορεία ειρήνης του 1963 και τη δολοφονία του Γρ. Λαμπράκη»
Η γελοιογραφία του Μποστ είναι από το πλούσιο φωτογραφικό υλικό που έχει συλλέξει ο Ν. Σαραντάκος στις σελίδες του.
Mουσικός Επίλογος…
Εμπνευσμένα από τις ίδιες φιλειρηνικές ιδέες, για τις οποίες θυσίασε την ζωή του ο Γρ. Λαμπράκης, είναι και τα παρακάτω λαϊκά τραγούδια, που πρέπει να γράφτηκαν περίπου εκείνη την εποχή:
«Το τραγούδι της Ειρήνης», με τον Πέτρο Αναγνωστάκη και την Λίτσα Διαμάντη:
Όλος ο κόσμος πάνω στη γη,
φωνάζει για Ειρήνη
και όσοι χάθηκαν γι΄αυτή
ζητούνε την γαλήνη.
Όποιος θέλει ευτυχία,
όποιος έχει ανθρωπιά
στην καρδιά βαθειά ας κλείσει
ειρήνη, ο πόλεμος να σβήσει.
Από τα χρόνια τα παλιά
σ΄αυτό εδώ το χώμα,
πόσες ψυχές δεν χάθηκαν
μεσ’ στου θεριού το στόμα.
Όποιος θέλει ευτυχία,
όποιος έχει ανθρωπιά
στην καρδιά βαθιά ας κλείσει
ειρήνη, ο πόλεμος να σβήσει.
Το τραγούδι “Στον ήλιο, στο διάστημα” του Χρ. Κολοκοτρώνη με την Πόλυ Πάνου:
Έϊ, σεις οι δυνατοί της γης,
εσείς που κυβερνάτε,
το χρήμα που μαζεύετε
γιατί το σπαταλάτε,
εσείς που κυβερνάτε;
Τα βάλατε με το θεό
και σαν τρελοί ζητάτε
στον ήλιο, στο διάστημα
και στ’ άστρα για να πάτε.
Αντί να κατορθώσετε
σ’ αυτή την οικουμένη
να μην υπάρχουν άρρωστοι
φτωχοί και πεινασμένοι,
τα βάλατε με τον θεό
και σαν τρελοί ζητάτε
στον ήλιο, στο διάστημα
και στ’ άστρα για να πάτε.
Δώστε στην εργατιά λεφτά
να πάρουνε τρακτέρια
να μην οργώνει πια την γη
ο κόσμος με τα χέρια,
να πάρουνε τρακτέρια.
Κάψτε τα διαστημόπλοια
τους πύραυλους ξηλώστε
κι απ’ του πολέμου την οργή
τον κόσμο να γλυτώστε.
Αντί να κατορθώσετε
σ’ αυτή την οικουμένη
να μην υπάρχουν άρρωστοι
φτωχοί και πεινασμένοι,
τα βάλατε με τον θεό
και σαν τρελοί ζητάτε
στον ήλιο, στο διάστημα
και στ’ άστρα για να πάτε.
Το ίδιο τραγούδι, με εναλλακτικό τίτλο “τα βάλατε με το θεό” ερμήνευσε και ο Μιχάλης Μενιδιάτης.
Εγώ προτιμώ την εκτέλεση της Πόλυς Πάνου.
Και ναι… ο πληθυντικός “τα τρακτέρια” δεν μ’ ενοχλεί καθόλου.
Κατηγορίες: Hellas · Επί τη επετείω · Μουσική με μούσι
……………………………………………………………
νατασσάκι // Μαΐου 21, 2008 στο 11:59 μμ
- Εγώ πάντα θυμάμαι ένα ποίημα του Βάρναλη, της εποχής, που άρχιζε έτσι :
Σε φάγαν οι φασίστες σκύλοι, Ελλάδα,
με μάσκα ή χωρίς μάσκα, ξένοι, ντόπιοι.
Εσύ ‘σουνα, Λαμπράκ’ η αιώνια Ελλάδα,
φως, αρετή, παληκαριά και πρώτος!
(δεν κατάφερα να βρω το υπόλοιπο..)
……………………………………………………………
- Xara // Μαΐου 22, 2008 στο 2:45 μμ
άλλα 4 λινκς με αφιερώματα, η και αναφορές, στη δολοφονία Λαμπράκη:
– http://hellas.teipir.gr/Thesis/Tripolh/lambrakis.htm
– http://zorbagr.wordpress.com/2008/04/17/grigoris-lambrakis/
– http://afieroma.blogspot.com/2007/07/blog-post_5560.html
– http://www.elliniko-fenomeno.gr/?p=3342
ΠΟΛΥΜΕΣΑ: |
|
Μ. Θεοδωράκης/Μ. Φαραντούρη – Το γελαστό παιδί (από την ταινία Ζ) |
|
…………………………………………………………….
Allu Fun Marx: Αριστερά…στη Blogoslovakia
http://afmarx.wordpress.com/2008/05/21/lamprakis-yliko/#comments