Αγαπητά μου ζώα…
Αξιότιμοι αναγνώστες της Γαλέρας θα μου επιτρέψετε να παραχωρήσω σήμερα τη θέση μου στον Γουρλίκα, το γάτο μου, που θέλει διακαώς να σας μιλήσει για ένα καυτό ζήτημα…
«Αγαπητά ζώα, γνωρίζετε βεβαίως ότι εμείς δεν χρειαζόμαστε μαγείρους και μαχαιροπήρουνα για να φάμε, δεν χρειαζόμαστε ρούχα για να ενδυθούμε, παντρευόμαστε χωρίς την παρουσία παπάδων, γεννιόμαστε χωρίς μαιευτήρες και πεθαίνουμε χωρίς τη μεσολάβηση γιατρών και δημίων. Δεν συντηρούμε στρατούς και δεν ξέρουμε τι θα ειπεί πατρίδα και ιδιοκτησία, και γι’ αυτό δεν προσφεύγουμε στα δικαστήρια και σε πολέμους, παρά μόνον καμιά φορά μονομαχούμε για το παχύ χορτάρι ενός χορτολίβαδου ή για τα μάτια κάποιας εύμορφης γάτας, σκύλας, λέαινας, φοράδας ή ελαφίνας. Αλλά μέχρις εκεί…»
«Είμαι βέβαιος, αγαπητά ζώα ότι όλοι σας γνωρίζετε τον Τζέιμς Λάβλοκ, αυτόν το θαυμάσιο βιολόγο που έχει γράψει στη “Θεωρία της Γαίας” ότι ο πλανήτης μας είναι ένας ζωντανός οργανισμός όπου πάνω του συμβιώνουν όλα τα υπάρχοντα είδη με αποτέλεσμα η ζωντανή ουσία της γης, το έδαφός της, το κλίμα και η ατμόσφαιρα να λειτουργούν σαν ένας μοναδικός οργανισμός που αναπτύσσεται και διατηρεί τις απαιτούμενες συνθήκες για τη συνέχιση της ζωής πάνω στον πλανήτη μας. Θα σας μιλήσω λοιπόν σαν ένα πλάσμα αυτού του μεγάλου οργανισμού, σαν ένα μόριο αυτής της βιοκοινωνίας που φοβάται όσο φοβάστε κι εσείς γι’ αυτά που μέλλουν να γίνουν…»
«Ο πλανήτης ασφυκτιά και κινδυνεύει από το φαινόμενο του θερμοκηπίου κι από τις κλιματικές αλλαγές, γι’ αυτό και οι κυβερνήσεις των ανθρώπων συνυπέγραψαν το Πρωτόκολλο του Κιότο. Σύμφωνα λοιπόν με το Πρωτόκολλο, σε τούτη τη χώρα πρέπει μέχρι το 2010 να υπάρχουν τόσα αιολικά και υδροηλεκτρικά έργα ώστε η συνολική παραγόμενη ισχύς από αυτά να καλύπτει το 20% της κατανάλωσης. Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις τάσσονται υπέρ της “καθαρής ενέργειας” και υποστηρίζουν την επιλογή των κυβερνήσεων να χρηματοδοτούνται οι επενδυτές αιολικής ενέργειας».
«Αγαπητά ζώα, υπάρχει μια σκόπιμη παραπληροφόρηση μεταξύ του οικολογικού σκοπού των αιολικών πάρκων και της βλάβης την οποία προξενούν στο περιβάλλον, γιατί τα αιολικά πάρκα είναι -όσο και αν αποφεύγουν να το λένε οι οικολόγοι- βιομηχανικές εγκαταστάσεις υψηλής όχλησης για το φυσικό και το πολιτιστικό περιβάλλον».
«Μου φαίνεται ότι η κατασκευή αιολικών πάρκων προσομοιάζει στο περίφημο “αειχρήματον” του αείμνηστου Μποστ, αφού βασίζεται στην προσφορά ευρωπαϊκών προγραμμάτων και κονδυλίων προς κάθε προστρέχοντα ενδιαφερόμενο “επενδυτή”, έχει δε το σχήμα μηχανικού σφυριού, φαγάνας, οδοστρωτήρα, μπετονιέρας και ευελπιστεί εις την αέναον περιστροφή της φτερωτής από τον δωρεάν άνεμο…»
«Η εγκατάσταση ενός αιολικού πάρκου, αγαπητά ζώα, απαιτεί σωρεία υποδομών και οι “επιχορηγούμενοι επενδυτές καθαρής ενέργειας”, που είναι ηλίου φαεινότερον ότι δεν έχουν οικολογικές ευαισθησίες, μέσα σε ένα θολό τοπίο από όπου απουσιάζει ο κεντρικός χωροταξικός σχεδιασμός, παρουσιάζουν προκατασκευασμένες Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, «για τα μάτια του κόσμου», χωρίς να μπουν στον κόπο επιτόπιας παρακολούθησης της άγριας ζωής και της ορνιθοπανίδας –ως οφείλουν- από ένα ευρύτατο φάσμα επιστημονικών ειδικοτήτων».
«Η χώρα τούτη δεσμεύεται σαν κράτος μέλος της ΕΕ και υποχρεούται να λαμβάνει υπόψη της σε κάθε τομέα ανθρωπίνων δραστηριοτήτων το κριτήριο της προστασίας του περιβάλλοντος. Επίσης το Σύνταγμα της χώρας ετούτης κατοχυρώνει στο άρθρο 24 την προστασία του περιβάλλοντος, φυσικού και πολιτιστικού, και την Αρχή της Βιωσιμότητας. Ιδιαίτερη μνεία γίνεται στα νησιά και στο Αιγαιοπελαγίτικο φυσικό και πολιτιστικό κεφάλαιο, και ιδίως στο αισθητικό τοπίο. Πρέπει να προστατεύονται τα ευπαθή οικοσυστήματα, δασικές εκτάσεις, τεχνητά οικοσυστήματα (ελαιώνες), ακτές και βουνά, υγρότοποι, βιότοποι, δρυμοί, περιοχές ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους, περιοχές Natura 2000 και μικρά νησιά. Το φυσικό ανάγλυφο, οι οροσειρές, οι βραχώδεις εξάρσεις προστατεύονται επίσης σαν μέρος του αισθητικού τοπίου, επειδή είναι έννομα αγαθά πολυτιμότερα και από αυτές ακόμη τις “ήπιες” βιομηχανικές χρήσεις των αιολικών πάρκων».
«Στην Αττική, η Εκτελεστική Επιτροπή του ΟΡΣΑ (Οργανισμού Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας) απέρριψε την πρόταση εγκατάστασης αιολικών πάρκων, επειδή θεώρησαν ότι η συνεισφορά στο ενεργειακό ισοζύγιο της Αττικής θα ήταν μηδαμινή και δυσανάλογη συγκριτικά με τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις που θα προκαλούσαν οι διανοίξεις οδών προσπέλασης και δικτύων διασύνδεσης καθώς και η αισθητική ρύπανση από τις ανεμογεννήτριες».
«Με τις πρώτες εργασίες που απαιτούνται για την εγκατάσταση των αιολικών πάρκων ξεκινάει και η καταστροφή, ανοίγονται δρόμοι πρόσβασης για βαριά οχήματα, ξεκοιλιάζονται βουνοπλαγιές, γαζώνονται βουνοκορφές, ισοπεδώνονται διάσελα και οροσειρές για να στηθούν οι ογκώδεις βάσεις των ανεμογεννητριών. Μια ανεμογεννήτρια των 850 KW για να στηριχτεί απαιτεί θεμέλια 350 κυβικών οπλισμένου σκυροδέματος, βάρους 805 τόνων, ενώ μια ανεμογεννήτρια των 3 MW χρειάζεται βάση περίπου 475 κυβικών, βάρους 1200 τόνων. Η κατασκευή επίπεδων πλατωμάτων, οι κολώνες, οι κτιριακές υποδομές για τις οποίες δεν απαιτούνται άδειες (μετεωρολογικοί πύργοι, εγκαταστάσεις μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, καλωδιώσεις, ιστοί κ.τ.λ.) ρημάζουν κυριολεκτικά παρθένες περιοχές και σημαντικούς οικότοπους. Αξίζει ακόμη να αναφερθεί ότι τα περισσότερα από τα προστατευόμενα είδη χλωρίδας στη χώρα ετούτη απαντώνται ακριβώς στις κορυφογραμμές, όπου προτείνεται η εγκατάσταση εκατοντάδων ανεμογεννητριών».
«Εμείς τα ζώα παρακολουθούμε με δέος αυτή τη συνεχή καταστροφή της φύσης που προκαλείται από τον ολοένα και μεγαλύτερο αριθμό εγκατάστασης αιολικών πάρκων. Τα χαλύβδινα αυτά τέρατα, που σήμερα φτάνουν τα 120 και 150 μέτρα ύψος, εγκαθίστανται συνήθως σε εύθραυστα οικοσυστήματα, όπως είναι τα παράκτια και οι κορφές των βουνών, και είναι ορατά από μίλια μακριά αλλοιώνοντας δραστικά το νησιωτικό τοπίο που υπήρξε μέγιστο πολιτιστικό αγαθό γιατί σε αυτό συνοψίζεται η πολιτιστική ιστορία χιλιετιών. Τα νησιά που έχουν ως σημαντικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα μικρούς ανθρώπινους οικισμούς, μονοπάτια και αναβαθμίδες, σε λίγο θα φαίνονται σαν σκαντζόχοιροι που πλέουν στη θάλασσα».
«Αν σε αυτά προσθέσουμε την επιβάρυνση της ατμόσφαιρας από το διοξείδιο του άνθρακα που εκλύεται στη φάση παραγωγής π.χ. του χάλυβα, το ιδιαίτερα επιβαρυντικό στο ισοζύγιο του διοξειδίου τσιμέντο, τη μεταφορά από τον τόπο κατασκευής και συναρμολόγησης των μηχανών μέχρι τη θεμελίωσή τους, τα εκατοντάδες χιλιόμετρα ειδικών καλωδίων που θα ποντιστούν στη θάλασσα για τη μεταφορά της ηλεκτρικής ενέργειας από τα νησιά των Κυκλάδων και του ανατολικού Αιγαίου προς την Αττική, διαπιστώνουμε ότι περίπου εξισορροπείται το περιβαλλοντικό κόστος με το όφελος».
«Αγαπητά ζώα, στα νησιά του Αιγαίου η συνολική εγκατεστημένη ισχύς από αιολικά πάρκα μέχρι σήμερα είναι 48,82 MW. Κι ενώ οι ανάγκες όλων των νησιών σε ηλεκτρική ενέργεια μπορούν να καλυφθούν με περίπου 1.200 MW, από τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας έχουν δοθεί άδειες ισχύος 5.467,09 MW που μεταφράζεται στον απίθανο αριθμό των 6.431 ανεμογεννητριών (των 850 KW) ή 1.822 ανεμογεννητριών (των 3 MW)».
«Μόνο στην Άνδρο, που οι ανάγκες καλύπτονται με 12 MW θα κατασκευαστούν αιολικά πάρκα που θα παράγουν 400 MW, στην Ικαρία με κατανάλωση 8 MW θα παραχθούν 310 MW, στη Σέριφο με πληθυσμό 1.500 κατοίκων θα εγκατασταθούν 87 ανεμογεννήτριες για να παράγουν 260 MW, στη Χίο θα μπουν 187 ανεμογεννήτριες που θα παράγουν 374 MW και πάει λέγοντας».
«Αγαπητά ζώα, οι επιπτώσεις από τη λειτουργία των αιολικών πάρκων είναι ποικίλες και μόλις τώρα αρχίζουν να ερευνώνται. Μία μόνο καθημερινή πτήση με τζάμπο από το Λονδίνο στο Μαϊάμι και αντίστροφα, εκπέμπει σε ετήσια βάση 520.000 τόνους διοξειδίου του άνθρακα δηλαδή όση επιβάρυνση θα γλιτώναμε από την παραγωγή «καθαρής» ηλεκτρικής ενέργειας τριών γιγάντιων αιολικών πάρκων. Οι κυβερνήσεις υπολογίζουν ότι οι επιβάτες της αεροπλοΐας θα τριπλασιαστούν τα επόμενα 25 χρόνια. Αυτό από μόνο του σημαίνει τριπλασιασμό των αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα. Κανείς όμως δεν πιέζει τις κυβερνήσεις για λιγότερες πτήσεις».
«Ένα παράδειγμα λάθους χωροθέτησης αποτελεί η εγκατάσταση αιολικών πάρκων σε βαλτότοπους τύρφης όπου διαπιστώνεται ότι η ζημιά από την εξουδετέρωση της ικανότητας δέσμευσης διοξειδίου του άνθρακα και μετατροπής του σε τύρφη αντιστοιχεί σε ποσοστό 30% έως 60% του οφέλους που θα προκύψει από τη λειτουργία των ανεμογεννητριών κατά τη διάρκεια της ζωής τους».
«Πέραν των μετρήσιμων οικονομικά ή τεχνικά παραμέτρων, σημαντικές είναι οι επιπτώσεις στην ορνιθοπανίδα, ιδιαίτερα στα μεγάλα πουλιά που σκοτώνονται από προσκρούσεις στα πτερύγια των ανεμογεννητριών. Μόνο ένα πάρκο στην Καλιφόρνια ευθύνεται για το θάνατο 800-1300 αρπακτικών πουλιών το χρόνο, μεταξύ των οποίων και 75 χρυσαετών. Με το σύνθημα “Οι ανεμογεννήτριες κάνουν κακό. Σκοτώνουν τις νυχτερίδες και κάνουν φασαρία” γίνεται μεγάλη εκστρατεία κατά των αιολικών πάρκων στις Η.Π.Α.».
«Δυστυχώς τέτοια στοιχεία σπάνια δημοσιοποιούνται. Ουδείς ακούει το αίτημα της Ορνιθολογικής Εταιρίας που ζητάει, μετά την έναρξη λειτουργίας ενός αιολικού πάρκου, να ακολουθεί διετής παρακολούθηση της άγριας ζωής προκειµένου, εφόσον εντοπιστούν αρνητικές επιπτώσεις, να εξευρεθούν κατάλληλα μέτρα αντιµετώπισής τους».
«Όλο και περισσότεροι άνθρωποι διεθνώς περιγράφουν τη ζωή τους ως ανυπόφορη εξ αιτίας των ακουστικών και οπτικών επιδράσεων των αιολικών πάρκων. Οι μηχανές αυτές παράγουν όντως ένα σημαντικό θόρυβο, που έχει σχέση με την περιστροφή των γραναζιών του μηχανισμού και την τριβή του αέρα πάνω στα πτερύγια και τον σκελετό της ανεμογεννήτριας. Ο «χρόνιος ηχητικός τραυματισμός» είναι γνωστός από πολύ καιρό. Σε περιορισμένες εντάσεις, εκτιμούν οι ειδικοί, ο θόρυβος μπορεί να προκαλέσει στρεσογόνες αντιδράσεις, διαταραχές ύπνου και να έχει αντίκτυπο στη γενική φυσική κατάσταση των ανθρώπων. Ο ύπνος διαταράσσεται εφόσον ο παραγόμενος θόρυβος υπερβαίνει τα 45 dB ή και τα 35 dB, κατά τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Έχουν καταγραφεί πολλές περιπτώσεις ανθρώπων που χαρακτηρίστηκαν άρρωστοι και ακατάλληλοι προς εργασία εξ αιτίας της γειτνίασης με ανεμογεννήτριες, ενώ ο αριθμός παραπόνων για συμπτώματα, όπως αρρυθμίες και καταστάσεις άγχους, γνωστά ως “σύνδρομο των υπόηχων”, συνεχώς αυξάνεται. Η Ιατρική Ακαδημία της Γαλλίας που διερεύνησε το θέμα επιβεβαίωσε τη θέση σύμφωνα με την οποία οι ηχητικές οχλήσεις που παράγονται από τις ανεμογεννήτριες είναι μια πραγματικότητα. Η Ιατρική Ακαδημία συστήνει λοιπόν, «να απαγορευθεί η κατασκευή ανεμογεννητριών με ισχύ πάνω από 2,5 MW και οι ανεμογεννήτριες να μην εγκαθίστανται σε απόσταση μικρότερη των 1500 μέτρων από κατοικίες».
«Άλλες έρευνες έδειξαν ότι κοντά στις ανεμογεννήτριες προκαλείται αφυδάτωση του εδάφους που μπορεί να προκαλέσει ερημοποίηση σε ευαίσθητες περιοχές, όπως είναι άλλωστε τα ελληνικά νησιά».
«Αγαπητά ζώα, θα υποχρεωθείτε σε βίο αβίωτο ζώντας πλησίον μηχανών τερατωδών διαστάσεων. Τα παιδιά σας θα μεγαλώνουν σε ένα βιομηχανικά πυκνοδομημένο τοπίο στο οποίο η φύση υποβαθμίζεται και κατακερματίζεται».
«Η πτώση της αξίας των ακινήτων σας θα αντανακλά την αισθητή υποβάθμιση της ποιότητας ζωής στις περιοχές που γειτνιάζουν με τις ανεμογεννήτριες. Λόγω του όγκου των ανεμογεννητριών, που φαίνονται από παντού, το τοπίο μεταβάλλεται σε βιομηχανικό και τα παραθεριστικά θέρετρα υποβαθμίζονται. Η τουριστική δραστηριότητα στην οποία βασίζεται κυρίως η νησιώτικη οικονομία και από την οποία αντλεί σημαντικούς πόρους ετούτη η χώρα θα πληγεί σημαντικά. Είναι διαφορετικό να εγκαθίστανται αιολικά πάρκα στις ερήμους και άλλο να φυτεύονται στα αιγαιοπελαγίτικα νησιά».
«Αγαπητά ζώα, ευχαριστώ που με ακούσατε…»
Μερικές φορές αυτός ο γάτος, με κάνει να αισθάνομαι βλάκας!!!
Τέος Ρόμβος
Το παραπάνω κείμενο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΓΑΛΕΡΑ τον Δεκέμβρη του 2006
Η αντίδραση στο κείμενο:
Αγαπητή Γαλέρα,
καθώς αποτελείς μια πολύτιμη όαση στον βούρκο της έντυπης πληροφόρησης, θα πρέπει να προσέχεις τι ζώα κουβαλάς μαζί. Σαφώς και πρέπει να τα προστατεύουμε, αλλά να ξέρουμε από που μας έρχονται και που τρέχει ο λογισμός τους, όταν τους δίνεται ο λόγος μέσα από τις στήλες του περιοδικού.
Το συγκεκριμένο ζώο δεν κάνει και κάποιο ιδιαίτερο κόπο να το κρύψει. Ξεκινάει μ’ αυτόν τον «θαυμάσιο βιολόγο» τον Τζέιμς Λάβλοκ. Παραθέτω από την Wikipedia : “ Στα 2004, ο Λάβλοκ προκάλεσε αίσθηση στα μέσα μαζικής ενημέρωσης όταν διαχώρισε τη θέση του από πολλούς συναδέλφους του περιβαλλοντολόγους δηλώνοντας ότι “Μόνο η πυρηνική ισχύς [η πυρηνική παραγωγή ενέργειας] μπορεί τώρα να σταματήσει την παγκόσμια υπερθέρμανση”. Κατά την άποψή του, η πυρηνική ενέργεια είναι η μόνη ρεαλιστική εναλλακτική λύση στη χρήση ορυκτών καυσίμων, η οποία έχει τη δυνατότητα τόσο να ικανοποιήσει την μεγάλης κλίμακας ενεργειακή ζήτηση της ανθρωπότητας όσο και να μειώσει ταυτοχρόνως τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Στα 2005, με φόντο το ανανεωμένο ενδιαφέρον της Βρετανικής κυβέρνησης για την πυρηνική παραγωγή ενέργειας, ο Λάβλοκ ανακοίνωσε και πάλι δημόσια την υποστήριξή του στην πυρηνική ενέργεια, δηλώνοντας, “Είμαι Πράσινος, και κάνω έκκληση στους φίλους μου του κινήματος να εγκαταλείψουν την πεισματική άρνησή τους προς την πυρηνική ενέργεια”. Μολονότι οι παρεμβάσεις του Λάβλοκ στον δημόσιο διάλογο σχετικά με την πυρηνική ισχύ είναι πρόσφατες, οι απόψεις του επί του θέματος είναι διαμορφωμένες από παλιά. Στο βιβλίο του, Οι Ηλικίες της Γαίας (1988) δηλώνει: “Ποτέ μου δεν έχω θεωρήσει την πυρηνική ακτινοβολία ή ενέργεια σαν κάτι άλλο από φυσιολογικό και αναπόφευκτο συστατικό του περιβάλλοντος”
Σύμφωνα με το ζωάκι σας «υπάρχει µια σκόπιµη παραπληροφόρηση µεταξύ τού οικολογικού σκοπού των αιολικών πάρκων και της βλάβης την οποία προξενούν στο περιβάλλον, γιατί τα αιολικά πάρκα είναι –όσο και αν αποφεύγουν να το λένε οι οικολόγοι– βιοµηχανικές εγκαταστάσεις υψηλής όχλησης για το φυσικό και το πολιτιστικό περιβάλλον». Ευτυχώς που έχουμε και κάποια έξυπνα ζωάκια και όλως τυχαίως και τα αναγεννημένα ζόμπι του πυρηνικού λόμπυ, στο οποίο αντιτίθενται αυτοί οι τεχνοφοβικοί και παρωχημένοι οικολόγοι, για να μας ανοίξουν τα μάτια..
Είναι αλήθεια ότι η εγκατάσταση ενός αιολικού πάρκου απαιτεί πλήθος υποδοµών και ότι οι επιχορηγούµενοι επενδυτές καθαρής ενέργειας το κάνουν για τα φράγκα, παρουσιάζοντας σε κάποιες περιπτώσεις ελλιπείς Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων. Είναι επίσης αλήθεια που δεν αναφέρεται, και εκεί είναι η ουσία του προβλήματος στις περισσότερες περιπτώσεις, το ότι δεν τηρούν τους όρους της μελέτης και ότι δεν ανοίγουν ένα δρόμο π.χ. πέντε μέτρων όπως προβλέπει η μελέτη, αλλά δέκα μέτρων και το ότι δεν αποκαθιστούν τις ζημιές που προκαλούν οι εργασίες εγκατάστασης. Είναι επίσης αλήθεια ότι τα επενδυτικά συμφέροντα με την ισχύ που διαθέτουν αποχαρακτηρίζουν φυσικές περιοχές. Και στις αλήθειες είναι που πρέπει να εστιάζει κανείς την προσοχή του. Όπως μια άλλη αλήθεια είναι ότι το φάρμακο και το δηλητήριο είναι η ίδια ουσία. Η δόση είναι που κάνει τη διαφορά. Και εμένα που μ’ αρέσουν και οπτικά οι ανεμογεννήτριες, αυτά τα «χαλύβδινα τέρατα» κατά το ζωάκι σας, θα επαναστατούσα αν ερχόταν κάποιος επενδυτής να πλημμυρίσει το νησί μου με δαύτες. Και η πιό μεγάλη αλήθεια απ’ όλες είναι ότι το οικολογικό πρόβλημα δεν λύνεται μόνο με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, εφόσον συνεχίζεται αυτή η ξέφρενη παραγωγή και σπατάλη στην κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας. Η ορθολογική χρήση της ενέργειας είναι το μεγάλο στοίχημα και εκεί πλέον αγγίζουμε την καρδιά του προβλήματος, που είναι πολιτικό και όχι τεχνικό. Το γιατί και πως παράγουμε και καταναλώνουμε. Και στο βάθος του κήπου στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος, βρίσκεται η πυρηνική ενέργεια, η τόσο ταιριαστή με το τρέχον μοντέλο συγκέντρωσης της οικονομικής εξουσίας, της κοινωνίας υψηλής ασφάλειας και τρομοφοβίας.
Δεν θα ασχοληθώ με την ανασκευή σημείο προς σημείο της άθλιας “επιχειρηματολογίας” που αναπτύσσει το ζωάκι σας. Πρόκειται για συρραφή ψεμάτων και υπερβολών, ένα πασιφανές (για τους παροικούντες περί την Ιερουσαλήμ) copy and paste λιβέλλων με προέλευση Αγγλία και Γαλλία, τις χώρες με τα πιο ισχυρά πυρηνικά λόμπυ. Δεν είναι τυχαίο το ότι στη Γαλλία η ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας είναι ουσιαστικά μηδενική.
Κλείνοντας θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σας και ίσως να δώσω μια ιδέα για έρευνα, σε μια πολύ καλυμμένη και ύπουλη καμπάνια υπέρ της πυρηνικής ενέργειας που έχει ξεκινήσει εδώ και δύο χρόνια, αυτή είναι η δική μου αίσθηση τουλάχιστον, με όχημα «προοδευτικούς» γραφιάδες και με όρους κλειδιά όπως «η αποϊδεολογικοποίηση της πυρηνικής ενέργειας».
Δηµήτρης Θεοφιλογιαννάκος
………………………………………………………………………………………………….
Και η απάντηση του περιοδικού ΓΑΛΕΡΑ:
Η επιστολή τού Δηµήτρη Θεοφιλογιαννάκου µας εντυπωσίασε για πολλούς λόγους. Ένας απ’ αυτούς είναι το γεγονός ότι αφορµή για τη συγγραφή της στάθηκε κείµενο που δηµοσιεύτηκε στη ΓΑΛΕΡΑ τον περασµένο Δεκέµβριο! Το κείµενο του Τέου Ρόµβου για την εισβολή των ανεµογεννητριών στο ενεργειακό και φυσικό µας περιβάλλον («Αγαπητά µου ζώα», τεύχος 15, Δεκέµβριος 2006) ήταν εκείνο που προκάλεσε –καθυστερηµένα έστω– τα αντανακλαστικά του κ. Θεοφιλογιαννάκου:
«Είναι αλήθεια ότι η εγκατάσταση ενός αιολικού πάρκου απαιτεί πλήθος υποδοµών και ότι οι επιχορηγούµενοι επενδυτές καθαρής ενέργειας το κάνουν για τα φράγκα, παρουσιάζοντας σε κάποιες περιπτώσεις ελλιπείς Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων. Είναι, επίσης, αλήθεια που δεν αναφέρεται, και εκεί είναι η ουσία τού προβλήµατος στις περισσότερες περιπτώσεις, ότι δεν τηρούν τους όρους τής µελέτης και ότι δεν ανοίγουν έναν δρόµο π.χ. πέντε µέτρων όπως προβλέπει η µελέτη, αλλά δέκα µέτρων και ότι δεν αποκαθιστούν τις ζηµιές που προκαλούν οι εργασίες εγκατάστασης. Είναι, επίσης, αλήθεια ότι τα επενδυτικά συµφέροντα µε την ισχύ που διαθέτουν αποχαρακτηρίζουν φυσικές περιοχές. Και στις αλήθειες είναι που πρέπει να εστιάζει κανείς την προσοχή του. Όπως µια άλλη αλήθεια είναι ότι το φάρµακο και το δηλητήριο είναι η ίδια ουσία. Η δόση είναι που κάνει τη διαφορά. Και εµένα που µ’ αρέσουν και οπτικά οι ανεµογεννήτριες, αυτά τα «χαλύβδινα τέρατα» κατά το ζωάκι σας, θα επαναστατούσα αν ερχόταν κάποιος επενδυτής να πληµµυρίσει το νησί µου µε δαύτες. Και η πιο µεγάλη αλήθεια απ’ όλες είναι ότι το οικολογικό πρόβληµα δεν λύνεται µόνο µε τις ανανεώσιµες πηγές ενέργειας, εφόσον συνεχίζεται αυτή η ξέφρενη παραγωγή και σπατάλη στην κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας».
Σε πολλά, λοιπόν, σηµεία φαίνεται να συµφωνεί ο κ. Θεοφιλογιαννάκος µε τον Τέο Ρόµβο. Εκείνο που τον έκανε να «ανατριχιάσει» είναι η αναφορά τού Τέου Ρόµβου στον «θαυµάσιο βιολόγο» Τζέιµς Λάβλοκ, ο οποίος έχει ταχθεί υπέρ της παραγωγής πυρηνικής ενέργειας.
«Δεν θα ασχοληθώ µε την ανασκευή σηµείο προς σηµείο τής άθλιας “επιχειρηµατολογίας” που αναπτύσσει το ζωάκι σας. Πρόκειται για συρραφή ψεµάτων και υπερβολών, ένα πασιφανές (για τους παροικούντες περί την Ιερουσαλήµ) copy and paste λιβέλλων µε προέλευση Αγγλία και Γαλλία, τις χώρες µε τα πιο ισχυρά πυρηνικά λόµπυ. Δεν είναι τυχαίο ότι στη Γαλλία η ανάπτυξη των ανανεώσιµων πηγών ενέργειας είναι ουσιαστικά µηδενική.
»Και στο βάθος τού κήπου, στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήµατος, βρίσκεται η πυρηνική ενέργεια, η τόσο ταιριαστή µε το τρέχον µοντέλο συγκέντρωσης της οικονοµικής εξουσίας, της κοινωνίας υψηλής ασφάλειας και τροµοφοβίας».
Δεν κατάλαβα καλά αν ο κ. Θεοφιλογιαννάκος υπαινίσσεται πως ο Τέο Ρόµβος είναι υποχείριο του πυρηνικού λόµπι (!). Ούτως ή άλλως, το θέµα είναι σοβαρό και η ΓΑΛΕΡΑ θα επανέλθει, όπως ίσως θελήσει να επανέλθει και ο ίδιος ο Τέο Ρόµβος.
